رویای صادقه حاج قاسم خط شلمچه را نجات داد

رویای صادقه حاج قاسم خط شلمچه را نجات داد

چندی پیش گفت وگویی با حاج حمید شفیعی از رزمندگان پیشکسوت لشکر ۴۱ ثارالله در خصوص سردار شهید محمد حسین یوسف الهی انجام دادیم. در آن گفتگو حاج حمید به تشریح حالات معنوی شهید یوسف الهی پرداخت و در نهایت دو خاطره از شهید سلیمانی تعریف کرد که از حیث شناخت روحیات معنوی ایشان حائز اهمیت است. این دو خاطره را از زبان ایشان پیش رو دارید:

بعد از عملیات والفجر ۱۰ ما به همراه حاج قاسم در شمال غرب کشور بودیم. بهار سال ۶۷ تازه آغاز شده بود و دشمن شکستش در مناطق عملیاتی والفجر ۱۰ را پذیرفته بود. ایام عملیات معمولاً حاج قاسم کمتر استراحت می کرد و دائم در حال فعالیت بود. در والفجر ۱۰ هم همین طور بود. خیلی این طرف و آن طرف رفت و واقعاً خسته شده بود. در کل حاج قاسم فرماندهی ستادنشین نبود و دوشادوش نیروهایش در خط مقدم و صحنه های سخت و خطرناک حضور پیدا می کرد.

یک روز بعد از نماز صبح، در حالی که اوضاع منطقه کمی آرام شده بود، حاج قاسم که مدت ها نخوابیده بود رو به من کرد و گفت: «شفیعی، من بروم کمی استراحت کنم.» گفتم برو حاجی که خیلی وقت است خواب به چشمانت نیامده است. ایشان رفت و من هم مشغول کارهایم شدم. شاید یک ربع یا ۲۰ دقیقه بیشتر نکشید که دیدم حاجی برگشت و با عجله به سمتی رفت. گفتم: «حاج قاسم کجا؟ مگر نرفته بودی استراحت کنی؟» با لحنی که هیجان از آن مشخص بود گفت: «در خواب دیدم عراق به فاو حمله می کند و آنجا را تصرف می کند.»

من خیلی تعجب کردم. چون ما شمال غرب بودیم و فاو در جنوبی ترین نقطه جبهه بود، اما چطور ایشان یکهو به یاد فاو افتاده و چه چیزی ایشان را متوجه آنجا کرده بود، الله اعلم. پرسیدم: «حاجی الان می خواهید چه کار کنید؟» گفت: «برویم قرارگاه با بچه ها مشورت کنیم یک عده از نیروها را بفرستیم فاو.» من آن موقع متوجه حساسیت اوضاع نبودم. اما چون به حرف حاج قاسم اعتقاد داشتم همراهش رفتم. شاید یکی، دو روز بیشتر طول نکشید که بعثی ها به فاو حمله کردند و آنجا را گرفتند.

گردان تازه نفس - رویای صادقه حاج قاسم خط شلمچه را نجات داد

خاطره دوم مربوط به عملیات کربلای ۵ می شود. این عملیات در چندین مرحله انجام گرفت و با تکمیلی کربلای ۵ و سپس انجام عملیات کربلای ۸، روزهای زیادی رزمنده ها در منطقه ماندند و خیلی از یگان ها دچار خستگی و فرسودگی شدند. دشمن هم مرتب پاتک می زد و نمی خواست شکستش در شرق بصره را قبول کند. همه اینها باعث می شد مرتب یگان ها بازسازی شوند و گاهی جایگزینی بین آنها صورت بگیرد.

کمی که از شدت عملیات فاصله گرفتیم، عراقی ها هم کم کم شکست شان را پذیرفتند و اوضاع خطوط تا حدی آرامش گرفت و تثبیت شد. در این شرایط یک روز در شلمچه (ماقبل خط مقدم) داخل سنگر بودم که شنیدم حاج قاسم من را صدا می زند. از سنگر بیرون آمدم و گفتم حاجی در خدمتم کاری داشتی؟ پرسید کدام گردان در خط شلمچه است؟ گفتم برادر مخدومی و بچه هایش آنجا هستند. گفت آنها خیلی وقت است در منطقه هستند و اغلب نیروهای گردان خسته هستند. زودتر آنها را عقب بیاورید و گردان زاهدان را جایگزین کنید. با تعجب گفتم حاجی چرا باید این کار را انجام بدهیم؟ درست است که مخدومی و نیروهایش خسته هستند، اما الان که خبری نیست. آنها در خط هستند و عراقی ها هم که کار خاصی انجام نمی دهند. حاج قاسم گفت: در خواب دیدم دشمن پاتک سنگینی می زند و، چون بچه های مخدومی خسته هستند، احتمالاً تلفات زیادی بدهند. بهتر است گردان زاهدان را که تازه نفس هستند با آنها جابه جا کنیم.

پذیرفتم و سریع با مخدومی تماس گرفتیم و گفتیم حاج قاسم چنین درخواستی دارد. ایشان و نیروهایش حوالی ساعت 6 یا 6.30 غروب بود که به عقب آمدند و گردان زاهدان جای آنها در خط مستقر شدند. باورکردنی نیست که فقط 2 الی 3 ساعت بعد یعنی تقریباً ساعت ۹ شب بود که عراقی ها پاتک سنگینی زدند! آنها می خواستند ما را غافلگیر کنند، اما با رؤیای صادقه ای که حاج قاسم دیده بود، بچه های تازه نفس گردان زاهدان جانانه مقابل آنها ایستادگی کردند و آن شب تلفات سنگینی به دشمن وارد آمد. در حالی که اگر مخدومی و نیروهای خسته گردانش در منطقه می ماندند، شاید اوضاع طور دیگری رقم می خورد.

مطالب مرتبط و پیشنهادی :
ویژه نامه سردار دلها ، شهید حاج قاسم سلیمانی
بانک تصاویر سردار سلیمانی - ویژه نامه سیمای آسمانی
ویژه نامه سردار آسمانی مداحی شهادت حاج قاسم سلیمانی